Psychologia

Narcyzm

Termin określający zaburzenie osobowościowe, jakim jest narcyzm, wzięło swoją nazwę z mitu, który opowiada o młodzieńcu zakochanym e własnym odbiciu lustrzanym. Młodzieniec ów nie był w stanie skupić się ani skierować wobec żadnego innego obiektu. Jest to grecki mit, a jak wiadomo, Grecy mieli ogromne pojęcie o świecie nawet dzisiejszym. Jest to zresztą argument świadczący o tym, jak to, co wmyślili już w swoich czasach można przyjąć do wiadomości także dzisiaj – jednym słowem świadczy to o uniwersalności ich myślenia. Narcyz to człowiek, którego cała energia ego jest zwrócona do wewnątrz. Jest to w potocznym rozumieniu przesadne uwielbienie samego siebie. Każdy z nas zna w sowim otoczeniu człowieka, o którym mógłby powiedzieć, że uwielbia siebie aż za bardzo. Jednak nie każda z takich osób charakteryzuje się zaburzeniem zwanym w psychologii narcyzmem. Narcyzm prawdziwy to ten, kiedy osoba nie jest w stanie wyjść poza samego siebie w postrzeganiu świata, kiedy nie potrafi wejść w skórę na przykład towarzysza rozmowy. Narcyzm właściwy jest bardzo rzadko spotykany.