Ten dział językoznawstwa, kiedyś nazywany był także głosownią, zajmuje się on badaniem dźwięków, które wykorzystywane są przez człowieka w procesie mowy, a szczególnie rozpatruje je od strony artykulacji, czyli sposobu ich wytwarzania przy wykorzystaniu narządów mocy i jednocześnie ich cech fizycznych, odbierania, reakcji jakie owe głoski wywoływać będą w ludzkiej psychice. Fonetyka może zostać zróżnicowana na wiele różnych sposobów, między innymi ze względu na ilość języków, które stanowią przedmiot badań, fonetyka opisowa zajmować będzie się badaniem jednego języka, a natomiast fonetyka porównawcza dotyczyć będzie przede wszystkim dwóch, czy też większej ilości języków. Fonetyka rozpatrywana może być z różnego ujęcia, powoduje to, że jej pojmowanie może być diachroniczne, czy też synchroniczne. Jest to jeden z kolejnych podziałów fonetyki, gdzie kryterium wyróżniające te dwa działy nie będzie już przedmiotem badań ale swojego rodzaju stosunkiem pomiędzy czasem a właśnie przedmiotem samych badań. Fonetyka synchroniczna zainteresowana będzie przede wszystkim stanem języka w3spółczesntego, w przypadku fonetyki diachronicznej chodzić będzie przede wszystkim o zmiany i ewolucję fonetyczną w przypadku języka.