Jest to obraz przemieszczeń od źródła do celu. Jest on opracowywany dla danego, konkretnego podziału na rejony komunikacyjne. Jest różny dla różnych form komunikacji i transportu. Nie uwzględnia się tutaj sieci drogowej, ale jest pokazany jako linie proste od środka jednego rejonu do środka innego rejonu. Wykorzystywane jest to do planowania infrastruktury technicznej, drogowej. To pierwsze etap planowania. Dotyczy ruchu wewnętrznego, docelowo-źródłowego i tranzytowego. Ostatnio więźba ruchu staje się coraz potrzebniejsza.