Ten polski teoretyk zarządzania urodził się w dąbrowie górniczej na przełomie wieku dziewiętnastego oraz dwudziestego, umiera w wieku siedemdziesięciu lat w warszawie. Obok takich nazwisk jak Fayol, czy też Taylor jest on ojcem i twórcą nauki dotyczącej organizacji i kierowania. Udało mu się sformułować kilka z ważniejszych praw, a mianowicie harmonię doboru i działania organów w przypadku pracy zbiorowej, a oprócz tego także teorię produkcji optymalnej, które następnie stały się podstawami pod naukę zarządzania i kierowania przedsiębiorstwem. Jego wykształcenie nie sugerowałoby, że zapisze się on w kartach historii zarządzania, skończył on bowiem dosyć specyficzną łódzką szkołę, a mianowicie szkołę rzemieślniczą, która nastawiała się na umiejętności techniczne, a nie czysto na wiedzę teoretyczną. Później jednak jego kariera naukowa rozwija się, co skutkuje ukończeniem instytutu technologiczne w Petersburgu, gdzie uzyskuje dyplom inżynierski.