Stosowane jest to w statystyce, teorii decyzji oraz w teorii gier. Inaczej określany jako problem wyboru najlepszego obiektu bądź problem łowcy osadu. Jest to swoista selekcja najlepszej propozycji z określonego zbioru owych propozycji, a które prezentowane są w kolejności losowej. Ważnej jest, aby propozycje były istotnie różne. Należy zatrzymać ów ciąg propozycji w momencie wyboru optymalnego momentu zatrzymania, a więc wybrania jak do tej pory najlepszej propozycji. Nazwa wzięła się z przykładu o wyborze na stanowisko sekretarki.