Barok jest okresem rozwoju nie tylko architektury, ale także, czy też przede wszystkim nauk, zarówno tych czysto humanistycznych jak i ścisłych. W czasach tych żyli tacy wielcy ludzie jak Galileusz, Pascal, Newton, Leibniz, czy też Kartezjusz. Przeobrażenia dotyczyć będą dodatkowo struktur społecznych, a przede wszystkim klasy mieszczańskiej, która zaczyna odgrywać coraz większą rolę i dodatkowo zaczyna umacniać swoją pozycję. W bardzo wielu państwach dodatkowo widoczne są tendencje do tworzenia monarchii absolutnych, z drugiej znowu strony jest to także czas wprowadzania pierwszych ustrojów w oparciu o republikę oraz konstytucję.
Zarysowany podział europy, który umocnił się w momencie reformacji, nie w przypadku wszystkich państw był trwałym. Przy katolicyzmie pozostały przede wszystkim Polska, Włochy oraz kraje półwyspu iberyjskiego. Protestantyzm natomiast zakorzenił się w Niderlandach i Skandynawii. Jest to także moment kiedy wyspy brytyjskie uwalniają się spot papieskiej władzy i powstaje ewangelizm. Kościół katolicki po momencie swojego upadku, dzięki kontrreformacji zaczyna się stopniowo odradzać i odzyskuje swoją potęgę. Zakon jezuitów między innymi ma bardzo duży wpływ na upowszechnienie się baroku, w sztuce, w kulturze i także właśnie w architekturze.
Pierwsze przesłanki barokowe odnajdywane mogą być już w dziełach jednego z największych artystów tamtych czasów jakim był Michał anioł. Dopiero jednak Domenico Fontana zaprezentował całkowicie nowe podejście do tego czym jest urbanistyka.