Człowiek przechodzi w swoim rozwoju przemiany myślenia – zaczyna od myślenia zwanego sensoryczno – motorycznym, a zasadniczo może kończyć na etapie myślenia na przykład post formalnego. Jest to ujęcie w teorii Piageta. Istnieją zresztą różne teorii rozwoju myślenia związanego z etapem rozwoju biologicznego. Najprostszą teorią wydaje sir rozróżnienie w rozwoju myślenia sensorycznego i abstrakcyjnego. Myślenie sensoryczne, a raczej myślenie sensoryczno – motoryczne polega na tym, że przetwarzamy jako niemowlęta tylko te bodźce, które są nam fizycznie dostępne. Na przykład jesteśmy w stanie jedynie odbierać informacje wzrokowe wraz ze słuchowymi oglądając wisząca nam naszym łóżeczkiem grzechotkę. Kiedy ona znika, znika także nasze myślenie o niej. Stopniowo jednak człowiek przechodzi w swoim myśleniu ku tworzeniu pojęć, idei, wyobrażeń. Jest to dojrzała forma myślenia, dziek której możemy dokonywać operacji umysłowych na przedmiotach, które są uwewnętrznione. Nie zachodzi potrzeba manipulowania na przykład zabawką po to, żeby móc wytwarzać jakiekolwiek operacje z nią związane w fazie myślenia wyobrażeniowego, pojęciowego. Myślenie sensoryczno – motoryczne istnieje jedynie w okresie niemowlęctwa i czasami także okresie poniemowlęcym.