Locke cały czas rozwijał swoją koncepcję, starając się rozciągnąć ją także na zjawiska psychiczne. Locke starał się poradzić z krytycznymi głosami, twierdzącymi, że Locke nie uwzględniał wewnętrznych odczuć, które także są bodźcami. Próbując poradzić sobie z tą problemową sytuacją stworzył pojęcie wewnętrznego zmysłu, który byłby odpowiedzialnym za odbieranie szerokiej gamy bodźców z naszego wnętrza na podstawie, których następnie właśnie tworzone są proste idee, takie jak odczuwanie bólu, głodu, żalu i tak dalej.