Pitagoras w Krotonie zakłada szkołę pitagorejską co ma miejsce w okolicach roku 530 przed naszą erą, która jest drugą kolejności, pierwsza założona została na wyspie Samos. Większość kolonii greckich wyznawała orfizm a wspólnoty pitagorejczyków mamiły dodatkowo dysponować jedną oraz wspólną własnością, nie wiadomo jednak czy było tak naprawdę, wiadomo, że spotkania odbywały się w domu pitagorasa, jednak nie ma żadnych śladów, że wszyscy przebywali tam na stałe w jednym budynku. Na swoich uczniów wybierał on przede wszystkim osoby, które były zdolne do milczenia, zachować w tajemnicy jego nauki oraz przyswajać je w szybkim tempie. Pitagorejczycy byli między innymi tymi, którzy głosili idee nieśmiertelności, wędrówki dusz i tak dalej. Szkole udało przetrwać się do trzeciego wieku przed naszą erą mimo uwikłań w różnego rodzaju sprawy polityczne. Sam pitagoras był postacią widywaną ponoć w kilku miejscach równocześnie, jednak są to już chyba bardziej legendarne przekazy niż prawda. Dawnym pitagorejczykom zawdzięczać będziemy mogli przede wszystkim rozważania nad stosunkiem ilościowym oraz astronomicznym obrazem świata. Według ich obrazu wszechświat składa się z centralnego ognia, dokoła którego krążyć będą kolejne ciała niebieskie takie jak słońce, księżyc oraz pięć pierwszych planet. Pitagorejczycy uznawali dodatkowo także harmonię sferę, czyli proces powiązany z obiegiem planety wokół słońca i tak dalej.