Według tego co twierdził Arystoteles człowiek to polityczne zwierzę, które stworzone jest do funkcjonowania w państwie. Arystoteles za człowieka uważał jednak tylko i wyłącznie mężczyznę, kobieta natomiast nie stanowiła w jego oczach pełności człowieczeństwa, nie mogła więc zajmować się polityką. Życie społeczne opierało się według jego poglądów natomiast na trwałych strukturach, między innymi małżeństwie, więzi pomiędzy kobietą, a mężczyzną. Ci natomiast tworzą podstawową komórkę społeczną jaką jest rodzina, ta jednak nie jest w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb więc łączy się w gminy wiejskie, a następnie w państwa. Te natomiast pełnią już rolę samowystarczalnych oraz pełnych wspólnot. Arystoteles więc na podstawie schematu zaczynającego się od małżeństwa, a kończącego na państwie, pokazuje genezę jego powstawania, co z pewnością jest dosyć ciekawą i oryginalną jak na tamte czasy teorią.