Filozofia

Hierarchia bytów Arystotelesa

Hierarchiczność była zauważalną przez Arystotelesa w szczególności w przypadku świata ożywionego, gdzie wyróżnić można ciąg stworzeń od tych najprostszych do najbardziej złożonych, czyli samego człowieka. Arystoteles tłumaczył to w ten sposób, że w każdym jednostkowym bycie występuje inna ilość formy i materii. Czym w danym bycie jest więcej formy, staje się ona bardziej złożona, a mniej materii, tym wyższe jej miejsce w ogólnej hierarchii. Z połączenia takowych założeń powstały cztery przyczyny, czy też ich teoria, które muszą zostać spełnione, aby dana rzecz zaistniała, przede wszystkim musi powstać z materii, musi powstać poprzez ukształtowanie materii przez formy. Powstanie rzeczy samo w sobie musi być określone przez czynnik, który działał poprzednio, jest to więc przyczyna sprawcza, a oprócz tego powstanie rzeczy musi posiadać swój z góry określony cel. Arystoteles poprzez teorię czterech przyczyn postulował istnienie ducha, który poruszałby światem, tak jak dusza ma możliwość poruszania ciałem. Do ostatecznego źródła ruchu zaliczał natomiast nieruchomego poruszyciela, gdzie duch ten utożsamiany był w większości przypadków z Bogiem.