Struktura organizacyjna w przedsiębiorstwie, poza stanowiskami i komórkami organizacyjnymi stoi ogół zależności funkcjonalnych i hierarchicznych pomiędzy nimi. Służy potrzebom zarządzania, porządkuje bowiem elementy aparatu wytwórczego, umożliwia sprawne zarządzanie złożoną całością organizacyjną. Ze względu na sposób wzajemnego powiązania stanowisk pracy rozróżnia się rozróżnia się trzy zasadnicze rodzaje struktur organizacyjnych, a mianowicie: strukturę liniową, strukturę funkcjonalną, strukturę sztabowo-liniową. W strukturze liniowej na czele każdej komórki organizacyjnej stoi jeden przełożony, jest to przeważnie dyrektor czy kierownik, który kieruje całą jej działalnością. Kierownik niższego szczebla organizacyjnego podlega kierownikowi szczebla wyższego. Powstaje w ten sposób linia kierowników, która w dużych jednostkach organizacyjnych może obejmować kilka szczebli. Linia ta jest zarówno drogą podejmowania decyzji, jak i przekazywania informacji. Nosi ona nazwę drogi służbowej. Droga ta |jest także właściwa do kontroli realizacji zadań. Struktura liniowa prowadzi więc do jasnego, logicznego i uporządkowanego układu dróg komunikacyjnych. Struktura liniowa jest historycznie najstarszą formą struktury organizacyjnej.
Zaletą struktury liniowej jest pełne przestrzeganie zasady jednoosobowego kierownictwa oraz wyraźne, ścisłe rozgraniczenie zadań i odpowiedzialności